کد مطلب:14746 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » احكام

1- آيا اگر كسي امر به معروف و نهي از منكر را بجا نياورد, بدليل اينكه تواناي انجام آن را در خود نمي بيند و جسارت آن را ندارد حكمي بر آن ايجاد مي شود ؟

ج1- امر به معروف و نهي از منكر با وجود شرايط ذيل واجب است :
1- علم , پس كسي كه عالم به حكم شرعي نيست , نمي تواند امر به معروف و يا نهي ازمنكربنمايد. بنابر اين در ابتدا لازم است شخص آمر و يا ناهي خودش از احكام شرعي اطلاع كافي داشته باشد .
2- احتمال تأثير ؛ پس در صورتي كه انسان مي داند سخن او تأثيري در ديگري ندارد , بر او لازم نيست امر به معروف و نهي از منكر بنمايد , اما جواز بلكه رجحان آن در صورت عدم خوف ضرر , خالي از وجه نيست .
3- اصرار بر ترك واجب و يا انجام دادن معصيت ؛ پس در صورتي كه انسان بداند شخصي كه معصيت انجام داده توبه كرده است و يا نشانه هايي بر پشيماني او دلالت كند , امر به معروف ويا نهي از منكر واجب نيست .
4- عدم مفسده : پس اگر كسي بخاطر امر به معروف و يا نهي از منكر ترس از وقوع مفسده اي دارد , و آن مفسده عبارت از ضرر جاني يا آبرويي و يا مالي قابل اعتنايي است , اين كار بر او واجب نيست . بنابر اين با وجود اين شرايط امر به معروف و نهي از منكر واجب مي شود , و در امر به معروف و نهي از منكر عدالت شرط نيست .
«توضيح المسائل آيه الله بهجت , ص 313 , مسئله 1608»